1.Çiftlerin detaylı değerlendirilmesi

Tüp bebek tedavilerine başlamadan önce çiftlerin detaylı olarak değerlendirilmesi, öykünün derinlemesine alınması, varsa önceki tedavi özetleri ve tetkikleri dikkatle değerlendirilmelidir. Varolan sorunların tedavi öncesinde çözüme kavuşturulması tüp bebek başarını etkilemesi ve sonucun olumlu olmasına katkı sağlaması açısından önem arz etmektedir. 

2.Kullanılan ilaç protokolleri

Tüp bebek tedavilerinde her hasta bireysel olarak değerlendirilmeli ve kendilerine uygun ilaç ve tedavi protokolleri seçilmelidir. Kullanılacak ilaçların çeşidinin ve dozlarının kişilerin özelliklerine göre belirlenmemesi ve mümkün olan en düşük dozlarda ilaç kullanımları ile yumurtaların büyütülmesi tedavi başarısını etkilemektedir.  

3.Döllenme oranı düşük olan olgularda yumurta aktivasyonu

Özellikle önceki uygulamalarında döllenme oranının düşük olduğu tespit edilen olgularda mekanik, kimyasal (Kalsiyum ionofor / İonomycin) veya elektriksel (Piezo-elektrik)yöntemler ile döllenme oranlarının artırılması sağlanmaktadır.

4.Sperm seçim yöntemleri

Mikroenjeksiyon (ICSI) yöntemi ile toplanan yumurtaların içerisine spermin direkt olarak enjekte edilmesi sağlanmaktadır. Bu yöntem için kullanılacak spermlerin de en iyi yöntemle seçilmesi önem arz eder. 

Sperm seçiminde spermin özelliklerine göre aşağıdaki yöntemlerden biri sperm seçimi için kullanılabilmektedir: 

•IMSI (Yüksek Mikroskobik Büyütmeyle Seçilmiş Sperm Mikroenjeksiyonu), 

•Mikrochip (Mikro Akışkan Kanal Sistemi ile Sperm Seçimi) 

•HOST (Hipo-Ozmotik Şişme Testi)

•Sperm DNA hasar testi

•PICSI (Physiologic Intracytoplasmic Sperm Injection) / Sperm Slow

5.Embriyo gelişiminin dinamik ve sürekli olarak kamera takip sistemi ile kaydedilmesi (Embryoskop)

Yumurtanın sperm ile mikroenjeksiyonundan, oluşan embriyonun rahim içine transferine kadar geçen sürenin, embriyoların içerisinde bulunduğu inkübator içerisine yerleştirilen bir kamera sistemi ile devamlı olarak kayıt altına alınmasıdır. Bu yöntem sıcaklık, pH değişimleri ve dış etkenlere son derece duyarlı olan embriyoların kültür ortamlarından hiç çıkarılmadan izlenmesine olanak sağlamakta ve böylece embriyolar inkübator ortamında güvenli bir şekilde gelişimine devam ederken gelişimleri anlık olarak takip edilebilmektedir.  

Aynı zamanda bu yöntem birden fazla embriyosu olan bir olguda hangi embriyonun transferi ile gebelik şansının daha yüksek olduğunun belirlenmesinde ve transfer edilecek embriyonun seçiminde de katkı sağlamaktadır. 

6.Assisted Hatching

Embriyoyu çevreleyen zarın normalden kalın olması durumunda bu zarın mekanik, kimyasal veya lazer yöntemiyle inceltilmesi veya açılması işlemidir. Bu yöntem sayesinde inceltilen kısımdan embriyonun daha kolay çıkarak rahime tutunmasına katkı sağlanabilmektedir.

7.Pre-implantasyon Genetik Tanı (PGT)

Tüp bebek denemelerinde elde edilen olumsuz sonuçların en önemli nedenlerinden biri de kromozomal anomaliler sonucu oluşan düşükler veya başarısız denemelerdir. 

Özellikle ileri anne yaşı, şiddetli erkek faktörü, tekrarlayan tüp bebek başarısızlıkları ve tekrarlayan gebelik kaybı gibi nedenlerle yapılan PGT-A yöntemi ile kromozomal olarak sağlıklı embriyonun seçimi sağlanabilmektedir. Bu yöntem sayesinde gebeliğe ve canlı doğuma ulaşma süreleri kısalabilmekte, kromozomal anomalili bir embriyonun transferi sonucunda oluşabilecek gebelik elde edilmemesi, düşük ve kürtajlar veya gebeliğin ilerleyen haftalarında ortaya çıkabilecek sorunların önüne geçilmesi sağlanabilmektedir. 

Günümüzde PGT-A yönteminde NGS (Next Generation Sequencing; Yeni Nesil Dizileme) tekniği kullanılmaktadır.

8.Blastokist transferi

Özellikle birden fazla embriyosu olan çiftlerde gebeliğe ulaşma şansı en yüksek olan embriyonun seçiminde 5. günde blastokist evresinde ulaşan embriyoların transfer edilmesi en iyi gelişim gösteren embriyonun transferine olanak sağlamakta ve tüp bebek başarısının artırılmasına katkı sağlamaktadır.  

9.Embriyo transfer hazırlığı

Dondurulmuş embriyo transferlerinde embriyonun transfer edileceği rahimin hazırlanması için doğal takip (natürel siklus), ilaçlı takip (ardışık estrojen ve progesteron ile hazırlık) ve ovulasyon indüksiyonu (yumurtlama uyarılması) gibi çeşitli protokoller mevcuttur. Transfer için hangi yöntemin seçileceği, kişinin özellikleri, düzenli adet görüp görmemesi, pıhtılaşma riski veya hipertansiyon öyküsünün olup olmaması, daha önceki gebeliğinde preeklempsi (gebelik zehirlenmesi) gibi bir sorunun yaşanıp yaşanmaması gibi etkenler değerlendirildikten sonra seçilir. Yumurta büyütülmesi esnasında yapıldığı gibi embriyo transfer hazırlığının da bireysel özellikler göz önünde bulundurularak yapılması tüp bebekte başarı şansını artırmaktadır.